คำคมบาดใจ

หน้า 1 2 3 4 5



เวลา...ซาตาน...พระเจ้าต่างกันที่ความเชื่อ
เหมือนกันที่...ไร้ตัวตน

การพลัดพราก...ไม่จะจากไป...หรือตายจากรดชาดก็มิได้เจือจางไปกว่ากันเลย

พระเจ้าไม่เคยลืมลูกแกะ...ที่พลัดหลงอยู่ในทุ่งแล้งของพระองค์เลย

อาจจะเป็นเพราะพระเจ้าเหงา จึงได้สร้างโลกนี้ขึ้นมา
เพื่อให้เป็นโรงมหรสพของพระองค์ ทุกชีวิตเป็นเสมือนตัวละครตัวหนึ่ง
ที่ถูกกำหนดบทบาทไว้แล้ว...

ความรัก...ใครบ้างเล่า...ห้ามได้ เมื่อหัวใจบงการจะปวดร้าวสักเพียงใด
เจ็บช้ำสักแค่ไหน...ก็ยังดิ้นรน...ไขว่คว้า

ความรักงอกงามอยู่ในจิตนาการ..ผลิดอกแย้มบานอยู่ในความระทม

สุดฟากฟ้าสุดมือ...เอื้อมไป...ว่างเปล่า...

กับความรักเร้นที่ร้าวลึก...หัวใจเหมือนละลายแหลกเหลว...อยู่ในอเวจี

คิดถึง...ทั้งที่อยู่ตรงหน้า..โอ้...ความรักช่างลึกล้ำ...เร้นลับ

เพราะจิตวิญญาณไม่ยอมคุกเข่า...หัวใจจึงถูกเชือดเฉือน

แขนต่างหากที่สั้นเกินไป...ดวงดาวไม่ได้ไกลเกินเอื้อมคว้า

ชัยชนะ...แม้จะต้องแลกมาด้วยชีวิต ก็ยังดีกว่าที่จะต้องมีชีวิตอยู่อย่างผู้แพ้
สูญเสีย...เจ็บปวด...ชั่วชีวิต

เวทนา...สงสารหรือเห็นใจ ถ้าเพียงแค่นั้นที่น้ำตาสามารถแลกได้
หัวใจเธอก็พร้อมที่จะจมน้ำตา

ประกาศิตรัก...แม้แต่ขบวนพยุหะยาตราของพระเจ้าก็ไม่อาจทัดทาน

ใดๆในโลกล้วนเป็นอนิจัง...ประสาอะไรกับ...ความหวังลมๆแล้งๆ

ตราบใดที่ยังรอคอย แม้จะเจ็บปวดร้าวสักเพียงใด
ก็ยังคงมีความหวัง...ให้ได้หวังได้เสมอ...

ราชโองการของพระเจ้า...มักจะส่งผ่านมา...ทางความเงียบ

ความยุติธรรมกับความถูกต้อง มักจะขัดแย้งกันอยู่เสมอ...ในเหตุผล
ความยุติธรรมกับความถูกต้อง มักจะอยู่คู่กันเสมอ...บนเส้นขนาน

ความเชื่อสร้างศรัทธา...ความจริง...ปลดปล่อย

ชีวิต...จิตวิญญาณ...หัวใจ...กดขี่ร่างกายเยี่ยงทาส...จนลมหายใจสุดท้าย

ความยิ่งใหญ่แห่งมหาสมุทร มีอยู่ในดวงตาด้วยหรือไร ใยไม่รู้จักหมดสิ้น...

ความจริง...แม้ว่าจะขมขื่นสักเพียงใด ปวดร้าวสักแค่ไหน
หัวใจก็พร้อมที่จะกล้ำกลืน

น้ำตากับความรัก... มาจากที่เดียวกัน..ที่หัวใจ...

น้ำตาไม่อาจใช้ยังชีพ...ไม่ว่าจะแร้นแค้นเพียงใด

พระเจ้า...เฝ้าดูความทุกทน ทดสอบ...จิตวิญญาณ
แล้วก็รับความดีความชอบไป...ทุกครั้ง

ถ้าความรักเป็นแขนขาของพระเจ้า
ความเห็นแก่ตัวก็คือข้าช่วงใช้ที่ซื่อสัตย์...ของซาตาน

ในห้วงแห่งพันธนาการใจ กุญแจใจเท่านั้นที่จะไขให้หลุดพ้น
เพียงแต่ต้องหาให้พบกุญแจสำคัญดอกนั้น...ในใจ

สายลมโชยพัดเก้าอี้โยก...ไหวเอน...พักผ่อน
เหลือเพียงความทรงจำกับวันเวลาที่เหลืออยู่
และมันก็จะผ่านไปผ่านไป...และผ่านไป...ในที่สุด.

*** จากเรื่อง แสนยานุภาพแห่งการรอคอย : นันทวิสาร เขียน
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2538

Positive Thinking Quotes and Saying